МАТЕМАТИЧЕСКОЕ ОБЕСПЕЧЕИЕ ПОСТРОЕНИЯ МОДЕЛЕЙ ОПРЕДЕЛЕНИЯ КООРДИНАТ ИСТОЧНИКОВ АКУСТИЧЕСКОЙ ЭМИССИИ
Анотація
Запропоновано математичне забезпечення побудови моделей визначення координат джерел акустичної емісії і алгоритмів пошуку дефектів. Показано, що параметри сигналів акустичної емісії пов’язані з локальними перебудовами структури матеріалів і процесами руху дислокацій. Даний опис будови типових схем розташування датчиків при контролі дефектів методом акустичної емісії. Запропоновані формули локалізації джерел акустичної емісії при різних варіантах розташування датчиків на площині.
Посилання
2. Klyueva V. V. (Ed.). (2005) Nerazrushayuthiyj kontrolj : Spravochnik: v 7 t. M. : Mashinostroenie.
3. Serjeznov A. N., Stepanova L. N., Muravjev V. V. (2004). Diagnostika objhektov transporta metodom akusticheskoyj ehmissii. M. : Mashinostroenie.
4. Bunina N. A. (1990). Issledovanie plasticheskoyj deformacii metallov metodom akusticheskoyj ehmissii. L. : Izd-vo LGU.
5. Buketov A. V., Nigalatiyj V. D., Rozhkov S. A., Sharko A. V. (2015). Vliyanie izmeneniya dislokacionnoyj strukturih na akusticheskie kharakteristiki materialov. Naukovі notatki, 48, 220–224. Lucjk: LNTU.
6. Kayjno G. (1990) Akusticheskie volnih: Ustroyjstva, vizualizaciya i analogovaya obrabotka signalov. M. : Mir.
7. Polesskaya L. M., Grichuk V. V., Balabanov A. A., Marasanov V. V. (1978). Ob opredelenii koordinat defektov v konstrukciyakh s proizvoljnoyj poverkhnostjyu. Defektoskopiya, 7, 50–56.
8. Stepanov G. V. (1991) Uprugoplastichnoe deformirovanie i razrushenie materialov pri impuljsnom nagruzhenii. K. : Naukova dumka.
9. Keiser J. (1953). Arch. Eisenhutten, 1–2, 43–45.